Kryptonim „Rüdiger” – Pociąg Hitlera i tunel pod Wałbrzychem cz. 2

3,7K

W poprzednim filmie zaprezentowany został niemiecki dokument związany z zagadkowym obiektem o kryptonimie „Rüdiger”. Obiekt ten miał zostać zlokalizowany w rejonie Wałbrzycha i Jedliny-Zdrój, a niektóre z jego elementów składowych miały osiągnąć gotowość już na kilka miesięcy przed zakończeniem wojny. W ramach Rüdigera przygotowano również tzw. „rozwiązanie dla pociągu”. Pociąg Hitlera – Führersonderzug – miał mieć zapewnione specjalne warunki w ramach budowanej na Dolnym Śląsku kwatery głównej wodza III Rzeszy.

Mapa Rüdigera

W poprzednim filmie zaprezentowany został archiwalny dokument pt. „Stand der Anlagen Führerhauptquartier”. Do wspomnianego dokumentu została dołączona jeszcze mapa, na której zarysowano trzy okręgi. Na mapie mamy również naniesioną rzymską cyfrę V, co odnosi się do piątej pozycji na w/w dokumencie, czyli do obiektu o kryptonimie „Rüdiger”.

Wspólnym mianownikiem dwóch małych okręgów na mapie, jest występowanie w ich rejonach tuneli kolejowych. W prawym okręgu znajduje się tunel pod Małym Wołowcem, a w lewym okręgu tunel pod Przełęczą Kowarską. Co oznacza duży okrąg? Nie wiadomo. Niestety mapa nie jest dostępna w lepszej rozdzielczości. Prawdopodobnie w oryginale była kolorowa, a okręgi zarysowane były odrębnymi kolorami. Trzeba brać również pod uwagę, iż jest to tylko schematyczna mapa, która wcale nie musi wskazywać miejsc z dużą precyzją.

Połączenia telefoniczne i dalekopisowe Rüdigera

Dodatkowo na mapie znajduje się jeszcze karteczka z listą połączeń telefonicznych i dalekopisowych. Rozpiska wskazuje konkretne obiekty, z jakimi mógł nawiązać połączenie obiekt o kryptonimie „Rüdiger”.

Łączność dalekopisowa (Fe)

• OKW – Oberkommando der Wehrmacht (Naczelne Dowództwo Wehrmachtu).
• Sdp. Berlin – Stadtpolizei Berlin (Policja w Berlinie).
• Annabu – Centrala łączności OKH (Oberkommando des Heeres – Naczelne Dowództwo Wojsk Lądowych) koło Wünsdorf.
• DV Hochland – Centrala łączności „Hochland”.
• DV Donu – Centrala łączności „Donau”.
• DV Hessen – Centrala łączności „Hessen”.
• DV San – Centrala łączności „San”.
• DV Schlesien – Centrala łączności „Schlesien”.
• LV 1000 – Centrala łączności OKL (Oberkommando der Luftwaffe – Naczelne Dowództwo Luftwaffe) w Berchtesgaden.
• Irene – Planowa centrala łączności OKW ( Oberkommando der Wehrmacht – Naczelne Dowództwo Wehrmachtu) w obiekcie Riese.
• FA Freiburg – Centrala łączności w Świebodzicach.
• FA Glatz – Centrala łączności w Kłodzku.
• FA Schweidnitz – Centrala łączności w Świdnicy.
• FA Brelsau – Centrala łączności we Wrocławiu.
• OT Breslau – Organizacja Todt we Wrocławiu.

Łączność telefoniczna (T)

• OKW – Oberkommando der Wehrmacht (Naczelne Dowództwo Wehrmachtu).
• Kurfürst – Bunkier OKL (Oberkommando der Luftwaffe – Naczelne Dowództwo Luftwaffe) koło Poczdamu.
• Annabu – Centrala łączności OKH (Oberkommando des Heeres – Naczelne Dowództwo Wojsk Lądowych) koło Wünsdorf.
• AA Berlin – Auswärtiges Amt Berlin (Ministerstwo Spraw Zagranicznych w Berlinie).
• Gen. Kob. Breslau – Garnizon we Wrocławiu (?).
• Irene – Planowa centrala łączności OKW ( Oberkommando der Wehrmacht – Naczelne Dowództwo Wehrmachtu) w obiekcie Riese.
• LV 1000 – Centrala łączności OKL (Oberkommando der Luftwaffe – Naczelne Dowództwo Luftwaffe) w Berchtesgaden.
• DV Hochland – Centrala łączności „Hochland”.
• Seestern – Planowa centrala łączności OKM (Oberkommando der Marine – Naczelne Dowództwo Marynarki Wojennej) w obiekcie Riese.
• RKzl. Berlin – Kancelaria Rzeszy w Berlinie.
• RKzl. München – Kancelaria Rzeszy w Monachium.
• DNB Berlin – Deutsches Nachrichtenbüro (Niemiecka Agencja Prasowa w Berlinie).
• Prop Min. – Propagandaministerium (Ministerstwo Propagandy).

Pociąg Hitlera – Führersonderzug

Führersonderzug – pociąg specjalny Adolfa Hitlera. Wódz III Rzeszy już od 1939 roku wykorzystywał swój specjalny pociąg nie tylko jako środek transportu, ale i również jako mobilne centrum dowodzenia. Sprawdzał się on dobrze zwłaszcza na stale rozszerzających się frontach II wojny światowej, kiedy to Hitler pragnął przebywać w pobliżu walczących wojsk. W 1941 roku pociąg Hitlera składał się z następujących wagonów. Poszczególne wagony wymienione są zgodnie z ich kolejnością w składzie.

• dwie lokomotywy
• wagon artylerii przeciwlotniczej
• wagon bagażowy
• salonka Hitlera
• wagon dowodzenia
• wagon oddziału gwardii przybocznej
• wagon jadalny
• dwa wagony dla gości
• wagon-łaźnia
• wagon jadalny
• dwa wagony sypialne personelu
• wagon prasowy
• wagon bagażowy
• wagon artylerii przeciwlotniczej

Źródło: „Kwatery Główne Führera” Franz W. Seidler, Dieter Zeigert, str. 26 i 27.

Już w czasie kampanii francuskiej przewidziano wykorzystanie tuneli kolejowych do ukrycia pociągu specjalnego Hitlera. Tak było w przypadku tunelu kolejowego koło francuskiej miejscowości Margival. W późniejszym okresie miejsce to zostało dodatkowo rozbudowane i otrzymało status kwatery głównej o kryptonimie „Wolfsschlucht II”. Ważnym elementem składowym tej kwatery był tunel kolejowy, który już w czerwcu 1940 roku był przewidziany do ukrycia pociągu specjalnego Hitlera. Tunel wyposażony został w dwoje specjalnych pancernych drzwi. Do tunelu pociągnięto również przyłącze telekomunikacyjne, umożliwiające włączenie składu do sieci telefonicznej III Rzeszy za pomocą francuskiej infrastruktury. Prawdopodobnie podobne rozwiązania dla pociągu Hitlera planowano przygotować również na Dolnym Śląsku.

Kolejnym przykładem wykorzystania tuneli jest tunel kolejowy koło miejscowości Mönichkirchen w Dolnej Austrii. Pobliski tunel kolejowy został wykorzystany do ukrycia pociągu specjalnego Hitlera w kwietniu 1941 roku. Przyjazd Hitlera do Dolnej Austrii miał związek z prowadzoną wówczas kampanią bałkańską. W trakcie stacjonowania pociągu koło Mönichkirchen otrzymał on status kwatery głównej o kryptonimie „Frühlingssturm”.

Sieć telekomunikacyjna Riese

W drugiej połowie filmu zaprezentowana została mapa systemu łączności na Dolnym Śląsku. Na mapie wskazane są dwie stacje wzmacniakowe. Jedna w Świdnicy o kryptonimie „Schweidnitz I”, a druga w Rzecce koło Walimia o kryptonimie „Schweidnitz II”. Ponieważ stacja „Schweidnitz II” została ulokowana w budynku o raczej prowizorycznym charakterze, a obok drążono pod górą Ostra kompleks „Rzeczka”, powstało przypuszczenie, że to właśnie kompleks „Rzeczka” miał być miejscem docelowym dla stacji „Schweidnitz II”. W ten sposób zapewniać łączność dla pozostałych kompleksów Riese w Górach Sowich. Na razie jest to tylko hipoteza.

Mapa z lokalizacją wspomnianych tuneli kolejowych i stacji wzmacniakowych

Zobacz także: Kryptonim „Rüdiger” – Wojenna zagadka Wałbrzycha cz. 1

Współpraca

Zdjęcia z powietrza użyte w filmie wykonał K-motion.pl