III Rzesza w kolorze – Historia kilku fotografii

4,4K

Zapraszam do oglądania galerii kolorowych zdjęć z nazistowskich Niemiec. III Rzesza w kolorze. Oryginalnie kolorowe i pokolorowane stare fotografie oraz historie, jakie się kryją z ich powstaniem. Zobacz jeden z najbardziej krwawych reżimów XX wieku w kolorze. Zdjęcia uszeregowane są chronologicznie.

Adolf Hitler i Paul von Hindenburg

Przywódca NSDAP Adolf Hitler siedzi obok prezydenta Rzeszy Paula von Hindenburga. Zdjęcie zostało wykonane na terenie tzw. Mauzoleum Hindenburga. Dziś to miejsce znajduje się w pobliżu miejscowości Olsztynek w województwie warmińsko-mazurskim. Jest 27 sierpnia 1933 roku i trwają właśnie uroczystości obchodów rocznicy Bitwy pod Tannenbergiem. Niemcy nazywali ją również II Bitwą pod Grunwaldem. Przebywający na uroczystościach Hitler jest już wtedy kanclerzem od ponad pół roku. Rok później umiera Paul von Hindenburg.

Adolf Hitler na mszy pogrzebowej Józefa Piłsudskiego

Zdjęcie dobrze obrazujące ówczesne – później przemilczane – stosunki III Rzeszy do państwa polskiego. Po śmierci marszałka Piłsudskiego Hitler ogłosił w Niemczech żałobę narodową. W katedrze św. Jadwigi w Berlinie zorganizowano mszę pogrzebową oraz wystawiono na widok publiczny symboliczną trumnę marszałka okrytą polskim godłem. Na mszy zjawił się także kanclerz III Rzeszy Adolf Hitler. Jest 18 maja 1935 roku. Wszystkie te zabiegi miały wymiar symboliczny i dyplomatyczny. Skrzętnie przemilczanym faktem było to, że nazistowscy dygnitarze umizgali się do rządzącej Polską sanacyjnej junty. Celem było zawarcie sojuszu i uzyskanie spokoju na wschodniej granicy, który umożliwiłby realizację niemieckich planów podboju Europy.

SS podczas uroczystości na Feldherrnhalle

Jest rok 1938, pododdziały Schutzstaffel – zwane w skrócie SS – stoją przed pomnikiem Feldherrnhalle w Monachium. Monachium było miastem, do którego naziści mieli szczególny sentyment. Zresztą tak samo, jak sam Hitler. Warto choćby przypomnieć nieudany Pucz Monachijski. To właśnie w tym mieście odbył się również pierwszy zjazd NSDAP. Pomnik Feldherrnhalle został wybudowany jeszcze w XIX wieku, jako symbol chwały bawarskiej armii. Naziści lubili wykorzystywać takie monumentalne budowle do swoich celów. Konkretnie do organizowania hipnotyzujących seansów światła, muzyki i cieni z odrobiną okultyzmu i pradawnych wierzeń. Trzeba przyznać, że na młodych Niemcach skuszonych nazistowską ideologią, musiały robić ogromne wrażenie. Zapewniały poczucie siły i jedności. Jeżeli brak było takich obiektów, jak Feldherrnhalle, Niemcy budowali nowe miejsca kultu. Kilka z nich wymieniam w artykule poświęconym Ostatniej Świątyni Hitlera.

VW „Garbus” na 50. urodziny Adolfa Hitlera

Adolf Hitler w towarzystwie dygnitarzy z NSDAP odbiera swój urodzinowy prezent – Volkswagena Garbusa. Prawdopodobnie jest to jeden z prototypowych egzemplarzy. Okazja była wyjątkowa, gdyż była to 50. rocznica urodzin wodza III Rzeszy. Jest 20 kwietnia 1939 roku, a prezent przekazuje sam konstruktora auta Ferdinand Porsche, który zaprojektował swój samochód na polecenie Hitlera. Stoi on w środku w ciemnym garniturze. Ferdinand Porsche stworzył sławnego Garbusa wraz ze swoim synem. Z założenia miał to być prosty „samochód dla ludu” – stąd niemiecka nazwa Volkswagen. Prawdziwą popularność Garbus zdobył jednak dopiero po wojnie, stając się symbolem swoich czasów. Łącznie wyprodukowano ponad 21 mln egzemplarzy tego samochodu.

Pakt Stalowy Ribbentrop-Ciano

Pakt Stalowy (Stahlpakt) był sojuszem i umową zawartą pomiędzy nazistowską III Rzeszą i faszystowskimi Włochami. Pakt został podpisany 22 maja 1939 roku w Berlinie. Po stronie włoskiej sojusz podpisał minister spraw zagranicznych Galeazzo Ciano, a po stronie niemieckiej minister Joachim von Ribbentrop. Było to na kilka miesięcy przed rozpoczęciem wojny. Pomimo zawarcia porozumienia i osobistych sympatii między dyktatorami obu państw, wzajemne relacja włosko-niemieckie nacechowane były nieufnością. Zwłaszcza po stronie Włoch, które obawiały się rosnącej siły III Rzeszy, a także tego, że Włochy mogą zostać wmanewrowane w wojnę rozpętaną przez Hitlera. Pomimo podpisania paktu, we wrześniu 1939 roku Włochy nie włączyły się do wojny. Poniższe zdjęcie zostało wykonane prawdopodobnie na Wilhelmplatz, gdzie po podpisaniu paktu odbywała się manifestacja poparcia dla Ciano i Włoch. Na pierwszym planie Adolf Hitler, a po jego prawej stronie Galeazzo Ciano.

III Rzesza wypowiada wojnę Stanom Zjednoczonym

III Rzesza w kolorze wraz ze swoimi dygnitarzami. Na posadzeniu Reichstagu Adolf Hitler w otoczeniu nazistowskich dygnitarzy wypowiada oficjalnie wojnę Stanom Zjednoczonym. Jest 11 grudnia 1941 roku. Posiedzenie odbywa się w gmachu Opery Krolla (Krolloper), niedaleko głównego budynku Reichstagu. To właśnie w Krolloper od 1933 roku odbywały się w zastępstwie posiedzenia, po tym jak Reichstag został podpalony w czasie kampanii wyborczej. Na uroczystej sesji zorganizowanej z rozmachem zjawili się prawie wszyscy główni notable III Rzeszy. Ribbentrop, Göring, Goebbels, Frank, Keitel, Todt, to tylko niektóre ze znanych nazwisk. Dwa dni później Stany Zjednoczone oficjalnie wypowiedziały wojnę Niemcom.

Zdjęcie w większej rozdzielczości (2048×1486) dostępne jest pod tym linkiem.

Obchody nazistowskiej Wigilii

Monachium, 18 grudnia 1941 roku. Hitler wraz ze swoimi oficjelami bierze udział w uroczystej Wigilii wśród kadetów SS i dygnitarzy partii. Obchody świąt Bożego Narodzenia były dla nazistów wyjątkowo kłopotliwe, gdyż trudno było ukryć fakt żydowskiego pochodzenia Jezusa Chrystusa. Trudno też było wymazać święto obchodzone zarówno przez katolików, jak i protestantów. Starali się więc argumentować, że Wigilia pierwotnie nie miała nic wspólnego z narodzinami Chrystusa, ale z obchodami przesilenia zimowego. Dopiero później dawne obchody miały być zaadaptowane na potrzeby chrześcijaństwa. Świętego Mikołaja uznano zaś za wcielenie germańskiego boga Odyna. Ogólnie nazistowska ideologia, pomimo fasadowej jednolitości, w rzeczywistości w swoich tłumaczeniach była wyjątkowo pokraczna. Próba redefiniowania wszystkiego na nowo pod polityczne dyktando musiała się wydawać żenująca nawet dla wielu Niemców.

Działo kolejowe „Dora”

Adolf Hitler wizytuje potężne działo na poligonie koło Rügenwalde, dzisiejsze Darłowo. Tym olbrzymem jest potężne działo kolejowe Schwerer Gustav, zwane popularnie przez żołnierzy Dorą. Działo posiadało armatę kalibru 800 mm, a całość ważyła 1350 ton (sic!). Pierwotnie celem budowy tak dużego działa miało być niszczenie umocnień Linii Maginota. Budowa jednak przedłużała się, a kampania we Francji dawno zakończyła się sukcesem bez pomocy super działa. Ostatecznie budowę działa ukończono na początko 1942 roku. W czerwcu tego samego roku Dora została przewieziona na front wschodni, gdzie ostrzeliwała sowieckie pozycje w okolicach Sewastopola. W wyniku niepowodzeń na froncie, została później ewakuowana w głąb Rzeszy. Zdjęcie zostało wykonane prawdopodobnie 19 grudnia 1943 roku. Obok Hitlera po prawej stronie w brązowym płaszczu stoi Albert Speer, który był ministrem ds. uzbrojenia i amunicji.

Adolf Hitler z asami Luftwaffe

Hitler przyjmuje u siebie delegację asów Luftwaffe, którzy właśnie zostali odznaczeni Krzyżami Rycerskimi z liśćmi dębu, mieczami i diamentami. Zdjęcie zostało wykonane 4 kwietnia 1944 roku w rezydencji Hitlera w Berghof w Obersalzbergu. Asami lotnictwa nazywało się kolokwialnie pilotów lotnictwa myśliwskiego, którzy zestrzelili dużą ilość maszyn przeciwnika. Ilość zestrzeleń asów Luftwaffe była nieproporcjonalnie duża do ilości zestrzeleń pilotów RAF i USAAF. Dlatego niektórzy prześmiewczo mówili, że Niemcy zawyżają swoje wyniki licząc zestrzelenia np. od ilości silników na wrogim samolocie. Z tych obecnych pilotów na zdjęciu, najwięcej zestrzeleń miał Erich Hartmann – 352. Stoi zasłonięty przez Hitlera. Rok później Luftwaffe przestało praktycznie istnieć, a lotnictwo sprzymierzonych osiągnęło supremację nad terytorium Niemiec.

Myśliwiec Focke-Wulf Fw 190 w Finlandii

Finlandia do września 1944 roku pozostawała sojusznikiem hitlerowskich Niemiec. Wykorzystując niemiecką agresję na Związek Radziecki, odzyskała swoje tereny, które utraciła na skutek tzw. Wojny Zimowej. W czerwcu 1944 roku Rosjanie rozpoczęli ofensywę. Fiński marszałek Carl Mannerheim poprosił o wsparcie Niemiec w postaci jednostki lotniczej. Samoloty Luftwaffe przybyły do Finlandii już 12 czerwca. Poniższe zdjęcie zostało wykonane 2 lipca 1944 roku na lotnisku polowym koło miejscowości Imatra, tuż przy dzisiejszej rosyjsko-fińskiej granicy. Maszyna pochodziła z jednostki Jagdgeschwader 54. W tle na niebie przelatują w szyku bombowce nurkujące Junkers Ju 87, prawdopodobnie z Schlachtgeschwader 3.

Egzekucja generała Antona Dostlera

Zdjęcie przedstawiające niemieckiego generała Antona Dostlera, zrobione 1 grudnia 1945 roku na chwilę przed wykonaniem egzekucji. Procesy norymberskie dopiero co ruszyły, ale Dostler już wtedy zasłużył sobie na „czapę”. W marcu 1944 roku włoscy faszyści i żołnierze generała pojmali grupę 15 amerykańskich komandosów, którzy desantowali się w pobliżu włoskiej miejscowości La Spezia. Amerykanie mieli przeprowadzić działania sabotażowe. Po pojmaniu Amerykanów, Dostler działając w oparciu o rozkaz Hitlera tzw. Kommandobefehl, wydał polecenie rozstrzelania alianckich żołnierzy. Była to decyzja wbrew obowiązującym konwencjom, bowiem żołnierze byli w pełni umundurowani i powinni być potraktowani, jak zwykli jeńcy. Po dostaniu się do niewoli, niemiecki generał został oskarżony o zbrodnie wojenne i uznany winnym. Amerykanie wykonali wyrok poprzez rozstrzelanie Dostlera, a całość uwiecznili na zdjęciach i filmie. Taki los czekał nazistowskich zbrodniarzy. Niestety nie wszystkich.

Zobacz także: Armia Czerwona na kolorowych zdjęciach