Recenzja książki „Latanie – moje życie” Hanna Reitsch. Autobiografia najsłynniejszej pilotki III Rzeszy. Historia życia urodzonej w Jeleniej Górze Hanny Reitsch, która w czasie wojny pracowała jako pilot doświadczalny nowoczesnych samolotów, w tym o napędzie rakietowym i odrzutowym. Odznaczona Żelaznym Krzyżem I i II klasy była jedną z ikon nazistowskich Niemiec.
„Latanie – moje życie” Hanna Reitsch – Recenzja
Hanna Reitsch to postać wyjątkowa, budząca często skrajne emocje. Z jednej strony podkreśla się jej niezwykłe talenty i zasługi w lotnictwie. Jako pilot ustanowiła ponad 40 rekordów wysokości i długości trwania lotu, zarówno za sterami szybowców jak i samolotów silnikowych. Z drugiej zaś strony podkreśla się jej fanatyczne oddanie nazizmowi. Choć Hanna Reitsch nigdy nie była członkiem NSDAP to cechowało ją skrajne oddanie sprawom III Rzeszy. Jako pilot testowy pracowała przy rozwoju nowych broni, w tym nowoczesnych samolotów o napędzie odrzutowym i rakietowym. Do legendy przeszedł jej lot z kwietnia 1945 roku, kiedy to wraz z generałem Luftwaffe Ritterem von Greimem dostała się do bunkra Hitlera w oblężonym przez sowietów Berlinie. Prawdopodobnie była ostatnią osobą, która żywa opuściła bunkier wodza III Rzeszy. Jako trzecia kobieta w historii Niemiec została odznaczona przez Hitlera Żelaznym Krzyżem II klasy (1941 rok) i jako pierwsza kobieta I klasy (1944 rok). Hanna Reitsch urodziła się w Jeleniej Górze (niem. Hirschberg) na Dolnym Śląsku. Swoje pierwsze kroki w lotnictwie stawiała na Górze Szybowcowej w szkole szybownictwa w Jeżowie Sudeckim (niem. Grunau). Latała m.in. na popularnych szybowcach Grunau Baby, produkowanych właśnie w Jeżowie Sudeckim. W czasie wojny jako pilot testowy oblatywała m.in. rakietoplan Messerschmitt Me 163, a także załogową wersję latającej bomby V1.
Książka „Latanie – moje życie” to autobiografia Hanny Reitsch napisana po zakończeniu wojny. Książkę tę polecam przede wszystkim miłośnikom lotnictwa i historii II wojny światowej. Polecam ją również osobom zainteresowanym historią Dolnego Śląska, gdyż losy Reitsch nieodzownie związane są z jej rodzinną Jelenią Górą. Reitsch w swojej autobiografii opisuje swoje życie od czasów szkolnych, przez naukę latania w Jeżowie Sudeckim, aż do zakończenia II wojny światowej. Biografia kończy się na okresie, kiedy Reitsch po zakończeniu wojny przebywała jako jeniec w alianckiej niewoli. Książka w pierwszym wydaniu ukazała się już 1951 roku. Musiało minąć ponad pół wieku, kiedy jej przetłumaczona wersja pojawiła się na polskim rynku wydawniczym. Hanna Reitsch opisuje swoją historię w sposób bogaty i barwny, jednak w niektórych miejscach pomijając wydarzenia dla niej niewygodne. Czytając tę książkę należy pamiętać, iż napisana została przez osobę dawniej fanatycznie związaną z reżimem III Rzeszy. Przez co obarczona została pewnym specyficznym i bezrefleksyjnym sposobem myślenia. Sama w sobie pozostaje jednak niezwykle ciekawą lekturą życia – bądź co bądź – nietuzinkowej osoby, która poświęciła życie lataniu.
Tytuł: Latanie – moje życie
Autor: Hanna Reitsch
Rok polskiego wydania: 2006
Moja ocena: ★★★★☆
